Είναι αρκετά πιθανό να έχετε ακούσει ότι όταν το παιδί έχει πυρετό, μεγαλώνει, πρόκειται για μια μισή αλήθεια, με τους ειδικούς να δίνουν απαντήσεις.

«Ο πυρετός εμφανίζεται όταν υπάρχει μια παθολογία. Δεν αναμένεται ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το παιδί μεγαλώνει», λέει στην CuídatePlus η Rosaura Leis, συντονίστρια της Επιτροπής Διατροφής και Μητρικού Θηλασμού της Ισπανικής Ένωσης Παιδιατρικής (AEP). Ωστόσο, η ειδικός λέει ότι όταν το παιδί είναι άρρωστο, μπορεί να εμφανιστούν μικρές εκκρίσεις GH, της αυξητικής ορμόνης.

Φυσικά, η έκκριση αυτή δεν προκαλείται από τον ίδιο τον πυρετό. Η ισπανική Ένωση Παιδιατρικής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας (AEPap) επισημαίνει δύο παράγοντες: «Ο πρώτος είναι ότι ο πυρετός διεγείρει την GH ως μέρος των αμυντικών μηχανισμών. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τον αριθμό των ωρών ύπνου. Τα παιδιά κοιμούνται περισσότερο όταν είναι άρρωστα και ο ύπνος προκαλεί επίσης την απελευθέρωση αυτής της ορμόνης».

Επομένως, ο πυρετός δεν μπορεί να συνδεθεί με την ανάπτυξη. Αυτή δεν παράγει ποτέ πυρετό «επειδή είναι μια συνεχής δραστηριότητα καθ' όλη τη διάρκεια των πρώτων 18 ετών της ζωής», σύμφωνα με την ειδικό, η οποία μας υπενθυμίζει ότι ο πυρετός είναι ένας μηχανισμός άμυνας έναντι άλλου είδους προβλημάτων, όπως οι λοιμώξεις. «Και δεν έχει καμία σχέση με το αν το παιδί θα μεγαλώσει περισσότερο ή λιγότερο. Θα εξαρτηθεί από τη γενετική, τη διατροφή ή το περιβάλλον», προσθέτει.

Όπως ο πυρετός δεν ευθύνεται για την έξαρση της ανάπτυξης, έτσι και το αντίθετο δεν ισχύει. Με άλλα λόγια, «δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η ανάπτυξη προκαλεί πυρετό. Το παιδί είναι ένας αναπτυσσόμενος οργανισμός που μεγαλώνει σε μέγεθος, αλλά όχι γραμμικά, αλλά με μικρά βήματα. Αυτό δεν πρέπει να προκαλεί παθολογία ή πυρετό», σύμφωνα με την Leis.

Πονάει η ανάπτυξη;

Δεν υπάρχουν επίσης επιστημονικές αποδείξεις ότι η ανάπτυξη πονάει. Είναι αλήθεια ότι εκείνοι οι διαλείποντες πόνοι στα πόδια που νιώθουν τα παιδιά τη νύχτα ονομάζονται «πόνοι της ανάπτυξης». Ωστόσο, σύμφωνα με την AEPap, πρόκειται για μια λανθασμένη ονομασία. Σχετικά με αυτές τις ενοχλήσεις, εξηγούν: «Δεν είναι γνωστό τι τους προκαλεί. Μερικές φορές εμφανίζονται όταν το παιδί έχει κάνει περισσότερη άσκηση από ό,τι συνήθως κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπως τρέξιμο ή άλματα. Εμφανίζονται κυρίως μεταξύ των ηλικιών τεσσάρων και οκτώ ετών. Συνήθως υποχωρούν αυθόρμητα ένα ή δύο χρόνια μετά την εμφάνισή τους».

Όσον αφορά τους παράγοντες που διεγείρουν την αυξητική ορμόνη, ο Leis αναφέρει τα εξής:

• Επαρκής ύπνος.
• Καθημερινή σωματική άσκηση.
• Μια ποικίλη και ισορροπημένη διατροφή. Παροχή μακρο- και μικροθρεπτικών συστατικών που είναι απαραίτητα για την κυτταρική υπερπλασία, δηλαδή για την αύξηση του μεγέθους των κυττάρων.

«Επομένως, μια υγιής κατάσταση με υγιεινές συνήθειες όσον αφορά τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα θα είναι θεμελιώδης για την καλή ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων», συνοψίζει η ειδικός.

Μέχρι ποια ηλικία παρατηρείται ανάπτυξη;

Η ανάπτυξη λαμβάνει χώρα καθ' όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και μπορεί να συνεχιστεί ακόμη και στη δεύτερη δεκαετία της ζωής. «Οι περίοδοι μέγιστης ανάπτυξης λαμβάνουν χώρα κατά το πρώτο έτος της ζωής, ιδίως κατά τους πρώτους μήνες», εξηγεί ο ειδικός του ΑΕΠ, ο οποίος διευκρινίζει ότι η εφηβεία είναι ένα άλλο στάδιο κατά το οποίο παρατηρείται κορύφωση της ανάπτυξης και κατά το οποίο επιτυγχάνεται η μέγιστη κορύφωση της οστικής μάζας.

«Εδώ είναι που πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην υγιεινή διατροφή, στον υγιεινό τρόπο ζωής, ακριβώς επειδή αποτελούν παράθυρα ευκαιρίας για τον μεταβολικό προγραμματισμό της υγείας των παιδιών μας», επιμένει ο ειδικός.

Όσον αφορά την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι τα κορίτσια σταματούν να αναπτύσσονται μετά την πρώτη τους έμμηνο ρύση, η Leis διευκρινίζει ότι αυτό δεν ισχύει, «αν και είναι αλήθεια ότι λίγο πριν από την εφηβεία, υπάρχει μια κορύφωση της ανάπτυξης. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ανάπτυξη συνεχίζεται, αλλά σε μικρότερο βαθμό».