Η προειδοποίηση του Σωτήρη Τσιόδρα για τον Δάγκειο πυρετό και την ετοιμότητα των νοσοκομείων του ΕΣΥ, έκρουσε νέο καμπανάκι για τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Μόνο και μόνο ο τίτλος της ημερίδας του ΕΟΔΥ, «Κλιματική Αλλαγή και Δημόσια Υγεία», δείχνει ότι είναι αναγκαία η προσαρμογή της ζωής μας γενικά, πόσο δεν μάλλον του ΕΣΥ ειδικότερα. Η ανησυχία προκύπτει λόγω δύο παραγόντων. Πρώτον όσων πέρασε το ΕΣΥ κατά τη διάρκεια της τελευταίας υγειονομικής κρίσης (πανδημία κορωνοϊού) και δεύτερον της κατάστασης που επικρατεί σήμερα. Μάλιστα, ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε στην πανδημία ειπώθηκε από τον Σωτήρη Τσιόδρα, αναφερόμενος στην επιδημιολογική επιτήρηση.
Οι εικόνες από την πανδημία ακόμα στοιχειώνουν όσους τις βίωσαν. Διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, ουρές από ασθενοφόρα, ασθενείς στοιβαγμένοι στα επείγοντα, η διασπορά στα ύψη, εφιαλτικές εφημερίες με εισαγωγές στις ΜΕΘ και θανάτους. Η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική σήμερα. Οι πρόσφατες εικόνες από το «Γ. Γεννηματάς» και όσα μεταφέρουν οι γιατροί αποδεικνύουν ότι η πανδημία δεν έγινε μάθημα και το ΕΣΥ δεν θωρακίστηκε. Αν κάποιος έλεγε εν μέσω πανδημίας ότι αργότερα, όταν αυτή τελειώσει, η κατάσταση θα παρέμενε δραματική με πολύ λιγότερη επιδημιολογική πίεση, τότε μάλλον θα τον πέρναγαν για... τρελό. Τελικά αυτή είναι η θλιβερή σημερινή πραγματικότητα.
Δάγκειος πυρετός και Δυτικός Νείλος
Η αλήθεια είναι ότι στην επιστημονική κοινότητα υπάρχει μία βεβαιότητα. Οι υγειονομικές προκλήσεις δεν θα είναι ήσσονος σημασίας και δεν θα αργήσουν να έρθουν. Άλλωστε, δεν είναι μόνο ο Δάγκειος πυρετός που απειλεί τη δημόσια Υγεία. Μεταξύ άλλων, ο καθηγητής του ΕΚΠΑ σημείωσε πως ένας άλλος ιός που μεταδίδεται μέσω κουνουπιών, είναι του Δυτικού Νείλου. Κρούσματα καταγράφονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη και την Ελλάδα και σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ η πλειονότητα των πολιτών που θα μολυνθούν δεν θα αναπτύξουν συμπτώματα, ωστόσο υπάρχει ένα 1% που μπορεί να εκδηλώσουν μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση. Πάντα υπάρχουν και άλλες απειλές, με την κλιματική κρίση να είναι επιταχυντής των εξελίξεων.
Επομένως, το μεγάλο στοίχημα είναι πάντοτε ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς μόνο αυτό μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοιες κρίσεις -είτε μιλάμε για μία νέα πανδημία, είτε για μικρότερες επιδημίες. Αυτό αποδείχτηκε στο πρόσφατο παρελθόν. Πλέον το καρπούζι και το μαχαίρι είναι στα χέρια των εκάστοτε κυβερνήσεων για να διαμορφώσουν υγειονομικές ασπίδες. Δυστυχώς, το ελληνικό παράδειγμα, όπως προκύπτει από την εμπειρία, δεν είναι και το καλύτερο...