Οι νοσηλευτές είναι ένας κρίσιμος κρίκος στην αλυσίδα των Εθνικών Συστημάτων Υγείας. Ωστόσο, οι συνθήκες στις οποίες δουλεύουν δεν είναι οι ιδανικές. Αντιθέτως φαίνεται ότι προκαλούν πολύ αρνητικές καταστάσεις, που φτάνουν ακόμα και σε επικίνδυνα αποτελέσματα.
Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο International Nursing Review, με επικεφαλής την καθηγήτρια Δρ. Allison Squires από το Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης, αναδεικνύει αυτά τα ανησυχητικά δεδομένα, τα οποία αποκαλύπτουν τα σοβαρά ψυχικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νοσηλευτές σε παγκόσμιο επίπεδο. Η έρευνα αυτή φέρνει στο επίκεντρο τη νέα «πανδημία» στους χώρους των νοσοκομείων, και, κατά συνέπεια, και τον κίνδυνο για την ποιότητα της φροντίδας των ασθενών. Σκοπός της έρευνας είναι να περιγράψει την αυτοαναφερόμενη ψυχική υγεία νοσηλευτών από 35 χώρες που εργάστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν ελάχιστα επαγγελματικά συγκεκριμένα δεδομένα για την ψυχική υγεία των νοσηλευτών παγκοσμίως. Μελέτες έχουν τεκμηριώσει τον αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των νοσηλευτών από την πανδημία COVID-19, αλλά λίγες έχουν βασικές αναφορές.
Μέθοδοι
Ένας περιγραφικός, συγχρονικός σχεδιασμός δόμησε τη μελέτη. Τα δεδομένα αντικατοπτρίζουν ένα δείγμα ευκολίας 9.387 συμμετεχόντων που ολοκλήρωσαν την έρευνα συμμετοχής μεταξύ 31 Ιουλίου 2022 και 31 Οκτωβρίου 2023. Εκτελέστηκαν περιγραφικά στατιστικά στοιχεία για την ανάλυση των ακόλουθων μεταβλητών που σχετίζονται με την ψυχική υγεία: Αυτοαναφορές συμπτωμάτων ψυχικής υγείας, επαγγελματική εξουθένωση, προσωπικές απώλειες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας που χρησιμοποιήθηκαν για πανδημίες. Η αναφορά αυτής της μελέτης καθοδηγήθηκε από την κατευθυντήρια γραμμή STROBE για ποσοτικές μελέτες.
Αποτελέσματα
Το άγχος ή η κατάθλιψη εμφανίστηκαν σε ποσοστά που κυμαίνονταν από 23%–61%, ενώ παρατηρήθηκαν τάσεις αναφοράς ανά χώρα. Περίπου το 18% του δείγματος ανέφερε ότι είχε κάποια συμπτώματα εξουθένωσης. Η πλειοψηφία των εργοδοτών των νοσηλευτών δεν παρείχε υποστήριξη ψυχικής υγείας στο χώρο εργασίας. Οι περισσότεροι ανέφεραν ότι ασχολούνταν πιο συχνά με πρακτικές αυτοφροντίδας σε σύγκριση με πριν από την πανδημία. Συγκεκριμένα, το 20% των νοσοκόμων υπέστη την απώλεια ενός μέλους της οικογένειας, το 35% έχασε έναν φίλο και το 34% έναν συνάδελφο λόγω του COVID-19. Σχεδόν οι μισοί (48%) ανέφεραν ότι βίωσαν δημόσια επιθετικότητα λόγω της ταυτότητάς τους ως νοσοκόμας.
Συμπεράσματα
Τα δεδομένα που ελήφθησαν αποτελούν τη βάση για την κατανόηση των ειδικών αναγκών ψυχικής υγείας του νοσηλευτικού εργατικού δυναμικού παγκοσμίως, τονίζοντας βασικούς τομείς για την ανάπτυξη υπηρεσιών.
Επιπτώσεις για τη νοσηλευτική πολιτική
Οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης και οι κυβερνητικοί φορείς πρέπει να αναπτύξουν στοχευμένα προγράμματα υποστήριξης ψυχικής υγείας που να είναι άμεσα προσβάσιμα στους νοσηλευτές για να ενισχύσουν ένα ανθεκτικό νοσηλευτικό εργατικό δυναμικό.
