Αν μασάτε τακτικά τσίχλα, σίγουρα δεν θα σας αρέσει αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω. Σύμφωνα με μια νέα πιλοτική μελέτη, το μάσημα μιας μόνο τσίχλας μπορεί να απελευθερώσει μέσα σε λίγα λεπτά εκατοντάδες έως χιλιάδες μικροπλαστικά στο σάλιο.
Ήδη, γνωρίζουμε ότι ποσότητες μικροπλαστικών καταλήγουν στον οργανισμό μας κυρίως μέσω της διατροφής και λόγω της χρήσης συγκεκριμένων δοχείων ή σκευών φαγητού, τα οποία θεωρούνται «ένοχα».
Η νέα μελέτη, η οποία βρίσκεται υπό αξιολόγηση, θα παρουσιαστεί στην επικείμενη εξαμηνιαία συνάντηση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο. Οι συγγραφείς ελπίζουν ότι η έκθεση θα δημοσιευθεί στο Journal of Hazardous Materials Letters αργότερα μέσα στο έτος.
«Στόχος μας δεν είναι να ανησυχήσουμε κανέναν», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Δρ. Sanjay Mohanty, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών Samueli στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες. «Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν εάν τα μικροπλαστικά είναι επικίνδυνα για εμάς ή όχι. Δεν υπάρχουν δοκιμές σε ανθρώπους. Αλλά ξέρουμε ότι εκτιθέμεθα σε πλαστικά στην καθημερινή ζωή, και αυτό θέλαμε να εξετάσουμε εδώ», πρόσθεσε.
Τα ευρήματα της ομάδας, σύμφωνα με το CNN βασίζονται σε 10 δημοφιλείς τσίχλες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα μισά δείγματα ήταν συνθετικά και τα άλλα μισά παρασκευάστηκαν με φυσικά συστατικά. Οι περισσότερες, αν όχι όλες, ετικέτες στις τσίχλες και οι σχετικοί ιστότοποι δεν αποκαλύπτουν ακριβώς τι συστατικά περιλαμβάνουν, ούτε πώς γίνεται η επεξεργασία τους.
«Αυτή η έλλειψη διαφάνειας δεν επιτρέπει στους ερευνητές να γνωρίζουν πού και πώς μπήκαν τα μικροπλαστικά στις τσίχλες που δοκιμάσαμε», είπε ο Mohanty, συμπληρώνοντας ότι δεν υπάρχει τρόπος για τους καταναλωτές να γνωρίζουν την πλήρη σύνθεση των τσιχλών που αγοράζουν.
Ένας από τους συμμετέχοντες στη δοκιμή, κλήθηκε να μασήσει μία τσίχλα για τέσσερα λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού πλαισίου, κάθε 30 δευτερόλεπτα ένας ερευνητής συνέλεγε το εκκρινόμενο σάλιο σε ένα σωλήνα φυγοκέντρησης.
Στη συνέχεια, ο συμμετέχων ξέπλυνε το στόμα του τρεις έως πέντε φορές με πολύ καθαρό νερό και οι ερευνητές ανέμιξαν το δείγμα έκπλυσης με το δείγμα σάλιου για να εξασφαλίσουν ότι όλα τα μικροπλαστικά στο στόμα είχαν συλλεχθεί.
Όλη αυτή η διαδικασία επαναλήφθηκε επτά φορές για κάθε τσίχλα. Μερικές τσίχλες μασήθηκαν για 20 λεπτά συνολικά με το σάλιο να συλλέγεται κάθε δύο λεπτά, έτσι ώστε η ομάδα να μπορεί να καθορίσει πώς ο αριθμός των μικροπλαστικών που προκύπτει εξαρτάται από τον χρόνο μάσησης.
Για να αναγνωρίσουν τους τύπους και τις ποσότητες μικροπλαστικών στις τσίχλες, οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν διάφορες μεθόδους διήθησης και χημικής ανάλυσης, όπως η μικροσκοπία. Η ερευνητική ομάδα αφαίρεσε επίσης τα μικροπλαστικά που βρέθηκαν σε ένα αρχικό δείγμα έκπλυσης από εκείνα στα δείγματα σάλιου της τσίχλας για να υπολογίσει με ακρίβεια τον αριθμό των μικροπλαστικών που απελευθερώθηκαν από την τσίχλα.
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι μόνο 1 γραμμάριο τσίχλας απελευθέρωσε περίπου 100 μικροπλαστικά κατά μέσο όρο, με 1 γραμμάριο σε ορισμένες τσίχλες να απελευθερώνει έως και 637 μικροπλαστικά.
Μία τσίχλα μπορεί να ζυγίζει από 1 γραμμάριο έως αρκετά γραμμάρια. Επιπλέον, το 94% των μικροπλαστικών απελευθερώθηκε μέσα στα πρώτα οκτώ λεπτά της μάσησης. Οι συγγραφείς έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι το μάσημα φυσικών τσιχλών δεν έκανε πραγματική διαφορά. Ο μέσος αριθμός μικροπλαστικών σε 1 γραμμάριο συνθετικής τσίχλας ήταν 104 και στην τσίχλα με φυσικά συστατικά ήταν 96.
Και οι δύο τύποι απελευθερώνουν επίσης κυρίως τέσσερις τύπους συνθετικών πολυμερών: πολυολεφίνες, πολυτερεφθαλικά (ή τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο), πολυακρυλαμίδια και πολυστυρένια. Αυτά είναι μερικά από τα πλαστικά που χρησιμοποιούνται σε καθημερινά πλαστικά καταναλωτικά προϊόντα, δήλωσε μέσω email στο CNN η Δρ Tasha Stoiber, ανώτερη επιστήμονας στην Environmental Working Group, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση περιβαλλοντικής υγείας. Η Stoiber δεν συμμετείχε στην έρευνα.
