Σήμερα, Σάββατο 8 Μαρτίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων δηλώνει πως απεργεί και διαδηλώνει για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβές, καθώς και για ασφάλεια στη δουλειά.
Ειδικότερα, στις υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, ΕΚΑΒ το 60% των υπηρετούντων υπαλλήλων είναι γυναίκες. «Αγωνίζονται στη πρώτη γραμμή προσφέροντας ποιοτικές υπηρεσίες υγείας με εξαντλητικά ωράρια, δεκάδες χρωστούμενα ρεπό και άδειες» σημειώνει η ΠΟΕΔΗΝ. Οι συνθήκες εργασίας των γυναικών, εξηγεί η ΠΟΕΔΗΝ, λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού είναι εξαντλητικές. «Κάνουν βάρδια σε τμήματα 30-40 ασθενών μια ή δυο Νοσηλεύτριες. Συνεχείς είναι οι εφημερίες των γιατρών γυναικών χωρίς σταματημό. Δουλεύουν νυχθημερόν με πολύ χαμηλές αμοιβές όπως όλοι οι υγειονομικοί και προνοιακοί υπάλληλοι. Αρκετές φορές έχουμε δεχθεί αναίτιες επιθέσεις βίας από συνοδούς και ασθενείς κυρίως οι γυναίκες συνάδελφοι».
Η ΠΟΕΔΗΝ αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά των γυναικών εργαζομένων στις υπηρεσίες υγείας, Πρόνοιας, ΕΚΑΒ και διεκδικεί προστασία και διεύρυνση των δικαιωμάτων των γυναικών.
Η ΠΟΕΔΗΝ διεκδικεί:
- Αυξήσεις στους μισθούς. Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και δώρων.
- Δημόσια και Δωρεάν Υγείας χωρίς αποκλεισμούς. Μαζικές προσλήψεις. Στήριξη των γυναικολογικών νοσοκομείων. Επαναλειτουργία οικογενειακού προγραμματισμού.
- Δημόσιοι βρεφονηπιακοί σταθμοί για όλα τα παιδιά. Δημόσιες Προνοιακές Μονάδες για ευπαθείς ομάδες και κέντρα αποκατάστασης.
Ανισότητες
Οι ανισότητες που παρατηρούνται στην Ελλάδα δεν αποτελούν εθνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το 2023 οι γυναίκες αντιπροσώπευαν πάνω από το 70% του συνολικού εργατικού δυναμικού στις υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να είναι λιγότερο παρούσες σε διοικητικές θέσεις και να αμείβονται χαμηλότερα από τους άνδρες συναδέλφους τους.
Μια αναφορά του ΠΟΥ για την ισότητα των φύλων στον τομέα της υγείας τονίζει τις ανισότητες στις επαγγελματικές ευκαιρίες για γυναίκες και άνδρες, ιδίως σε υψηλότερα επίπεδα διοίκησης και λήψης αποφάσεων. Αναφορές από οργανισμούς όπως η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Υγεία (ICN) και η Παγκόσμια Ένωση Ιατρών (WMA) υποστηρίζουν αυτή την τάση.
Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες στον τομέα της υγείας αντιμετωπίζουν συχνότερα περιστατικά εργασιακής εξουθένωσης (burnout), ενώ η έλλειψη πολιτικών στήριξης για τη μητρότητα τις αναγκάζει να κάνουν δύσκολες επιλογές μεταξύ καριέρας και οικογένειας.
Η ισότητα στον χώρο της υγείας παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα για τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. Παρά τη θεμελιώδη τους συμβολή, οι συνθήκες εργασίας των γυναικών εξακολουθούν να είναι δύσκολες και οι ανισότητες εμφανείς σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα.
