Ο 28χρονος Chris Brookes ζούσε για χρόνια με το φόβο ότι θα μπορούσε να πεθάνει ακόμη κι αν έτρωγε την πιο μικρή ποσότητα φιστικιών, λόγω μιας σοβαρής αλλεργίας που είχε σε αυτά.
Η αλλεργία του εμφανίστηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Το πρώτο … σημάδι ήταν όταν η μητέρα του είχε φτιάξει κάποια σάντουιτς με φυστικοβούτυρο. Τότε έβγαλε το πρώτο του εξάνθημα. Έκτοτε, κάθε φορά που μπορεί να έτρωγε φιστίκια, τα συμπτώματα ήταν όλο και χειρότερα.
Σήμερα, η ζωή του έχει αλλάξει ριζικά. Δεν ζει πλέον με αυτό το φόβο και το κυριότερο είναι ότι μπορεί να φάει φιστίκια χωρίς να πάθει το παραμικρό.
Σε ηλικία 18 ετών έζησε την πιο δυσάρεστη αλλεργική αντίδραση. Η εμπειρία αυτή του έχει μείνει «καρφωμένη» στο μυαλό. Όλα συνέβησαν όταν παρήγγειλε ένα φαγητό με κάρυ σε ένα ινδικό κατάστημα της περιοχής του.
«Ήξερα ότι θα είχα πρόβλημα μετά από την πρώτη μπουκιά», λέει στο BBC. «Μέσα σε δευτερόλεπτα υπήρχαν κηλίδες στα χείλη μου. Μέσα σε λίγα λεπτά έκανα εμετό. Ένιωθα τον λαιμό μου να κλείνει, να βγαίνουν εξανθήματα στις μασχάλες μου και μετά σε ολόκληρο το σώμα μου... Το πρόσωπό μου άρχισε να πρήζεται», προσθέτει.
Η κατάσταση αυτή τον οδήγησε στο νοσοκομείο, όπου νοσηλεύτηκε αρκετές ημέρες μέχρι να γίνει καλά.
Ο Chris Brookes δεν ζει πλέον με το φόβο μην πάθει αλλεργική αντίδραση αν φάει φιστίκια (πηγή φωτο: BBC)
Μετά από αυτό, η μητέρα του ανήσυχη άκουσε για μια κλινική δοκιμή στο Guy's and St Thomas' NHS Foundation Trust και στο King's College του Λονδίνου. Σε αυτή θα μπορούσαν να συμμετέχουν ενήλικες όπως ο Chris με σοβαρές αλλεργίες στα φιστίκια.
Ο απώτερος στόχος θα ήταν να «εκπαιδεύσουν» το σώμα τους να ανέχεται αυτό ακριβώς που θα μπορούσε να τους σκοτώσει, ηρεμώντας το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να μην αντιδρά υπερβολικά. Παρά το γεγονός ότι στην αρχή ήταν διστακτικός, ο Chris συμφώνησε να εγγραφεί.
Υπό την επίβλεψη γιατρών, ο Chris ξεκίνησε τρώγοντας ένα κλάσμα ενός χιλιοστόγραμμου σκόνης φιστικιού αναμεμειγμένο με γιαούρτι. Κατά τη διάρκεια πολλών μηνών, η ποσότητα του φιστικιού αυξήθηκε σταδιακά, με αποτέλεσμα ο Chris να καταλήξει στο τέλος να τρώει ολόκληρα φιστίκια.
Έως το τέλος της εννιάμηνης μελέτης, 14 από τους 21 ασθενείς που συμμετείχαν στην κλινική δοκιμή μπορούσαν να φάνε το ισοδύναμο πέντε φιστικιών χωρίς να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις - συμπεριλαμβανομένου του Chris.
Ο καθηγητής Stephen Till, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, επισημαίνει ότι η θεραπεία «μπορεί να έχει πραγματικό αντίκτυπο στη ζωή των ασθενών».
Η μέθοδος - που ονομάζεται ανοσοθεραπεία από του στόματος - έχει ήδη αποδειχθεί ότι λειτουργεί για τις αλλεργίες στη γύρη, και τα τσιμπήματα από τις σφήκες και τις μέλισσες.
Χρησιμοποιείται μόνο σε τροφικές αλλεργίες τα τελευταία 20 χρόνια, και κυρίως σε παιδιά των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα εξακολουθεί να αναπτύσσεται.
«Η αλλεργία στα φιστίκια είναι πολύ συχνή στα παιδιά και σχεδόν ποτέ δεν υποχωρεί», λέει ο καθηγητής Till. «Αυτοί οι νέοι θα γίνουν ενήλικες, επομένως χρειαζόμαστε θεραπείες και για ενήλικες», ξεκαθαρίζει.
Αυτή η κλινική δοκιμή, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Allergy, δείχνει ότι οι ενήλικες με σοβαρές αλλεργίες μπορούν να αυξήσουν την ποσότητα των φιστικιών που μπορούν να ανεχθούν κατά 100 φορές.
