Οι γιατροί φεύγουν από την Ελλάδα και αυτό είναι μία πραγματικότητα που δεν φαίνεται να ανακόπτεται. Η χθεσινή επιστολή του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) είναι ενδεικτική, καθώς -όπως αναφέρεται μόνο τον Μάρτιο του 2025 συνταξιοδοτήθηκαν 10 γιατροί και παραιτήθηκαν 45, στη συντριπτική τους πλειοψηφία Επιμελητές Α΄και Β΄.
Γιατί όμως συμβαίνει οι γιατροί να εγκαταλείπουν σωρηδόν το ΕΣΥ; Και -το πιο σημαντικό- γιατί μοιάζει ότι δύσκολα θα αλλάξει κάτι;
Χαμηλοί μισθοί
Οι μισθοί στο ελληνικό σύστημα υγείας φαίνεται ότι δεν καλύπτουν ούτε τις ανάγκες του προσωπικού (αν αναλογιστεί κανείς και την ακρίβεια που σαρώνει τα ελληνικά νοικοκυριά), ούτε ανταποκρίνονται στην προσπάθεια των υγειονομικών.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ), κάποιοι ενδεικτικοί μισθοί στο ΕΣΥ είναι:
- Διευθυντής ΕΣΥ με 21 χρόνια προϋπηρεσίας 1.976,64
- Επιμελητής Α ΕΣΥ με 20 χρόνια προϋπηρεσίας 1.840,99
- Επιμελητής Β ΕΣΥ με 13 χρόνια προϋπηρεσίας 1.349 ευρώ
Αυτά τα ποσά δεν ανταποκρίνονται ούτε στις τιμές του εξωτερικού, ούτε φυσικά στον κόπο που έχει δαπανήσει ένας γιατρός (για παράδειγμα με 21 χρόνια προϋπηρεσία). Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί ότι δεν δίνεται ο 13ος και 14ος μισθός.
Υποστελέχωση
Αυτή τη στιγμή, τα κενά στο ιατρικό προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας υπολογίζονται σε περισσότερους από 4.000 εργαζόμενους. Αν συνυπολογίσουμε δε και τα κενά στο υπόλοιπο προσωπικό (νοσηλευτικό, διοικητικό κτλ), αυτός ο αριθμός εκτοξεύεται.
Με αυτό το δεδομένο, οι προκηρύξεις βγαίνουν άγονες, καθώς τα κενά λειτουργούν ως αντικίνητρο για τους γιατρούς. Κανείς δεν ανταποκρίνεται σε ένα κάλεσμα, που επί της αρχής ξέρει ότι αφορά θέση σε δομή υγείας η οποία έχει τεράστια κενά.
Υπερεφημέρευση - Μετακινήσεις
Το παραπάνω πρόβλημα γεννά και φέρνει στο προσκήνιο την υπερεφημέρευση και τις μετακινήσεις. Για να πραγματοποιηθούν οι εφημερίες, εφόσον δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό, οι γιατροί καλούνται να δουλέψουν παραπάνω από τις δυνατότητές τους και ως αποτέλεσμα έχουμε το λεγόμενο burn out. Αυτό γίνεται ακόμα χειρότερο αν αναλογιστεί κανείς τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των εφημεριών (χαρακτηριστική περίπτωση το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης).
Για να καλυφθούν τα κενά, η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας πολλές φορές επιστρατεύουν τη λύση των μετακινήσεων. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος, το μόνο που κάνει είναι απλά να μεταφέρει το πρόβλημα από το ένα νοσοκομείο στο άλλο.
Τα παραπάνω είναι τα πιο σημαντικά ζητήματα, ενώ υπάρχουν και άλλα, που είναι πιο χαμηλά στην ιεραρχία (υποδομές, επιστημονική καθίζηση κτλ). Όσο όμως δεν λύνονται αυτά, τόσο οι γιατροί θα κατευθύνονται μαζικά προς την πόρτα της εξόδου από το ΕΣΥ...