Δύο χρόνια μετά το τέλος μιας τυχαιοποιημένης δοκιμής διαπιστώθηκε ένα όφελος από την καθημερινή λήψη συμπληρωμάτων διατροφής βιταμίνης D και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (n-3 FA) όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης αυτοάνοσων νοσημάτων. Αντιθέτως, όταν οι συμμετέχοντες στη δοκιμή διέκοψαν την καθημερινή λήψη συμπληρώματος βιταμίνης D, το όφελος ως προς τα αυτοάνοσα νοσήματα εξασθένισε, ενώ η προστασία από τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα συνεχίστηκε για τουλάχιστον δύο επιπλέον χρόνια παρά τη διακοπή της λήψης τους.
Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε για να διαπιστωθούν κυρίως οι επιδράσεις των συμπληρωμάτων βιταμίνης D και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων σε περιστατικά καρκίνου και καρδιαγγειακών νόσων. Ωστόσο, στο πλαίσιο της δοκιμής αποδείχτηκε επίσης ότι η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής βιταμίνης D για 5 χρόνια συσχετίζεται με 22% μείωση του κινδύνου για επιβεβαιωμένα αυτοάνοσα νοσήματα. Παράλληλα, η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής ωμέγα-3 λιπαρών οξέων για 5 χρόνια συσχετίστηκε με 18% μείωση τόσο των επιβεβαιωμένων αυτοάνοσων νοσημάτων όσο και της πιθανότητας εκδήλωσης αυτοάνοσων νοσημάτων.
Η ερευνήτρια Karen H. Costenbader, MD, MPH, του Brigham & Women's Hospital στη Βοστώνη, Μασαχουσέτη, και οι συνεργάτες της ανέφεραν ότι μεταξύ 21.592 συμμετεχόντων στη δοκιμή VITAL, οι οποίοι συμφώνησαν να παρακολουθούνται για επιπλέον 2 χρόνια μετά τη διακοπή λήψης συμπληρωμάτων, η προστασία από αυτοάνοσα νοσήματα από την ημερήσια λήψη βιταμίνης D δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Ωστόσο, τα οφέλη της ημερήσιας λήψης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, ακόμα και μετά τη διακοπή τους παρέμειναν σημαντικά.
Βιταμίνη D και ψωρίαση
Συνοψίζοντας, τα αποτελέσματα αυτής της δοκιμής δείχνουν ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D πρέπει να χορηγούνται σε συνεχή βάση για μακροχρόνια πρόληψη των αυτοάνοσων νοσημάτων. «Οι ευεργετικές επιδράσεις των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, ωστόσο, μπορούν να παραταθούν για τουλάχιστον 2 χρόνια μετά τη διακοπή τους», έγραψαν οι ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Arthritis & Rheumatology.
Εκτός από τη διαφορά στη διάρκεια του προστατευτικού αποτελέσματος, οι ερευνητές είδαν επίσης διαφορές στα αποτελέσματα μεταξύ διαφορετικών αυτοάνοσων νοσημάτων. «Η προστατευτική δράση της βιταμίνης D φαινόταν ισχυρότερη για την ψωρίαση, ενώ για τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα προστατευτικά αποτελέσματα ήταν ισχυρότερα για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου», είπαν.
